انواع والت ارز دیجیتال

ولت ها انواع مختلفی دارند و نحوه ذخیره و نوع دسترسی به ارزهای دیجیتال در آن‌ها متفاوت است.

می‌توانیم کیف پول های رمز ارزی را به 3 دسته تقسیم کنیم:

نرم ‌افزاری یا گرم

سخت افزاری یا سرد

پیپر والت یا کیف پول کاغذی

کیف پول نرم افزاری یا گرم

والت گرم در واقع همان نرم افزاری است که روی موبایل یا کامپیوتر خود نصب کرده و مانند دیگر برنامه‌ها یا اپلیکیشن‌ها، از آن استفاده می‌کنید. در زیر انواع ولت های گرم را به صورت جزئی‌تر بررسی می‌کنیم:

والت دسکتاپ:

این نوع کیف پول ها را باید دانلود کرده و روی لپتاپ یا کامپیوترتان نصب کنید. تنها راه دسترسی به این گونه والت ها هم فقط از طریق دستگاهی است که برنامه روی آن نصب شده است.

ولت های دسکتاپ تقریبا امنیت بالایی دارند.اما اگر کامپیوترتان هک یا آلوده به ویروس و بدافزار شود، ممکن است امنیت دارایی‌هایتان را هم به خطر بیندازند.

والت آنلاین:

این نوع والت‌ها روی فضای ابری (Cloud) ذخیره می‌شوند و از طریق هر دستگاهی در هر مکانی قابل دسترسی هستند.

با اینکه استفاده از این نوع ولت های ارز دیجیتال راحت‌تر است، اما مشکلی که وجود دارد این است که کیف پول های آنلاین کلیدهای خصوصی شما را نیز به صورت آنلاین ذخیره کرده و توسط یک سوم شخص کنترل می‌شوند که در این صورت، امنیت آن‌ها را بسیار کاهش داده و در برابر هک و دزدی آسیب‌پذیر می‌کند.

از انواع ولت های آنلاین کیف پول بلاکچین و کیف پول کوین بیس را می‌توانیم معرفی کنیم.

والت موبایل:

این نوع ولت ها اپلیکیشنی هستند که باید روی موبایل‌تان نصب کنید. استفاده از کیف پول های موبایل نسبت به نسخه‌ی دسکتاپ راحت‌تر است. از طرفی این نوع کیف پول‌ها کاربردی‌تر هم هستند چراکه گوشی موبایل به نسب کامپیوتر بیشتر در دسترس است.

از انواع ولت های نرم افزاری یا گرم می‌توانیم کیف پول کوینومی، کیف پول اکسودوس، کیف پول تراست والت، کیف پول اتمیک، کیف پول مایسلیوم، کیف پول الکتروم، کیف پول جکس، متامسک، ترون والت، کیف پول BRD، اینفینیتو والت، کیف پول گواردا و مای اتر والت را نام ببریم.

کیف پول سخت افزاری یا سرد

این نوع ولت ها بخاطر اینکه کلید خصوصی شما را درون خود دستگاه ذخیره می‌کنند، به نسبت کیف پول های نرم‌افزاری امنیت بیشتری دارند. شکل این نوع والت ها شبیه به یک دستگاه USB است که قابلیت اتصال به کامیپوتر را دارند. حالا بسته به نوع والتی که انتخاب می‌کنید، اگر همانند لجر نانو اس یا ترزور یک صفحه نمایش روی آن تعبیه شده باشد، به راحتی و بدون نیاز به کامپیوتر می‌توانید تراکنش‌های‌تان را کنترل کنید.

از انواع والت ارز دیجیتال سخت افزاری یا سرد می‌توانیم کیف پول لجر نانو اس، کیف پول ترزور و کیف پول کول والت اس را نام ببریم.

کیف پول کاغذی

استفاده از این نوع ولت ها بسیار ساده است و بعد از کیف پول های سخت افزاری ارز دیجیتال، بیشترین امنیت را دارا هستند.

با اینکه عبارت “پیپر” یا “کاغذی” معنی کپی یا پرینت کلیدهای خصوصی و عمومی روی کاغذ را تداعی می‌کند.اما کیف پول کاغذی را می‌توانیم یک نوع نرم‌افزار در نظر بگیریم، که برای تولید کلیدهای خصوصی و عمومی که حالا بعدا قابلیت پرینت شدن را دارند، استفاده می‌شوند.

نحوه انتقال و دریافت ارز دیجیتال هم بسیار ساده است. تنها کاری که باید انجام بدهید این است که برای دریافت ارز، آدرس کلید عمومی (Public Key) را برای فرد ارسال کننده بفرستید.

ترید یا معامله، یکی از مفاهیم اصلی اقتصادی است که شامل خرید و فروش کالا و خدمات با پرداخت هزینه آن از خریدار به فروشنده است. ترید یا به انگلیسی «Trade» می‌تواند در یک اقتصاد بین تولیدکنندگان و مصرف‌کنندگان نیز صورت بگیرد.

شبکه‌ای که ترید را تسهیل می‌کند، بازار نامیده می‌شود. در بازارهای مالی، ترید یا معامله به خرید و فروش اوراق بهادار، مانند خرید سهام از بورس اوراق بهادار اشاره دارد.

این کار نیز به شکل حضوری، تلفنی یا از طریق یک پلتفرم معامله‌ آنلاین امکان‌پذیر است. در معامله، هدف کلی این است که با خرید در قیمتی پایین‌تر و فروش با قیمتی بالاتر، معمولا در یک بازه زمانی کوتاه، سود حاصل شود.

به چه کسی تریدر یا همان معامله‌گر گفته می‌شود؟

تریدر، فردی است که در بازار مالی برای خود یا به نمایندگی از شخص یا موسسه دیگری به خرید و فروش دارایی‌های مالی می‌پردازد که هدفش کسب سود از معاملات است. تفاوت اصلی بین یک تریدر (معامله‌گر) و یک سرمایه‌گذار، مدت‌ زمانی است که شخص آن دارایی مالی را در اختیار دارد.

به چه روش‌هایی می‌توان ترید را انجام داد؟

از منظر افق زمانی و اهداف، معامله را می‌توان به دو صورت کوتاه‌ مدت و بلند مدت در نظر گرفت:

• روش کوتاه‌ مدت:

در ترید کوتاه‌ مدت که همان خرید و فروش روزانه به شمار می‌رود در کسری از ثانیه یا دقیقه معاملات انجام می‌شوند. در این روش از نوسانات کوتاه‌ مدت در قیمت دارایی برای کسب سود استفاده می‌شود. در استراتژی ترید روزانه، لحظه دقیق ورود یا بسته شدن یک موقعیت معاملاتی بسیار مهم است.

• روش بلند مدت:

تریدرهای بلند مدت در معاملات صبر بیشتری نسبت به تریدرهای کوتاه‌ مدت دارند. موقعیت‌های معاملاتی این نوع استراتژی، اغلب ماه‌ها و سال‌ها باز می‌ماند. این نوع از تریدرها برای مدت‌ زمان طولانی وارد یک موقعیت معاملاتی می‌شوند. از طرف دیگر به خاطر باز ماندن موقعیت معاملاتی‌شان هزینه‌های معاملاتی کمتری را متحمل می‌شوند.

صرافی کوینکس CoinEx

آموزش ثبت نام در کوینکس Coinex ،صرافی کوینکس یک اکسچنج و یا صرافی بین المللی برای ارزهای رمزنگاری شده (ارز دیجیتال) است که در دسامبر سال ۲۰۱۷ میلادی، کار خود را آغاز کرد. این صرافی که در شهر «هنگ کنگ» قرار دارد به دست فردی به نام «یانگ هایپو» راه‌اندازی شده است. صرافی کوینکس یکی از برندهای زیرمجموعه شرکت «ViaBTC» به شمار می‌رود. با وجود اینکه تنها چند سال از آغاز به کار این صرافی می‌گذرد اما توانسته تعدادی از بهترین متخصصان امور مالی و اینترنت را دور هم جمع کرده و با توجه خدمات خوبی که به کاربرانش ارائه می‌دهد به سرعت در حال پیشرفت باشد.

برای اطلاعات بیشتر درباره صرافی کوینکس کلیک کنید…

نحوه ثبت نام در صرافی کوینکس چگونه است؟

1. به وب‌سایت رسمی کوینکس «CoinEx» یعنی «coinex.com» بروید و در گوشه سمت راست بالای صفحه، روی گزینه «Sign Up» یا «ثبت‌نام» کلیک کنید.

2. پس از باز کردن صفحه ثبت‌نام، ایمیل خود را وارد کنید. در این مرحله برای دریافت کد تایید ایمیل، روی قسمت «دریافت کد» کلیک کرده و آن را پر کنید. سپس یک رمز عبور برای خودتان انتخاب کنید، تیک «من شرایط سرویس را خواندم و بعد از خواندن موافقت کردم» را بزنید و روی دکمه «ثبت‌نام» کلیک کنید.

به یاد داشته باشته باشید که حساب کوینکس و ایمیل شما به هم متصل می‌شوند. بنابراین، لطفا موارد امنیتی را برای حساب ایمیلی که در بخش ثبت‌نام وارد می‌کنید خیلی ‌سخت در نظر بگیرید؛ مثلا یک رمز عبور پیچیده و قوی برای حساب ایمیلتان بسازید که شامل حروف الفبای بزرگ و کوچک، عددها و علامت‌ها باشد.

3. با طی کردن دو گام قبلی، ثبت‌نام خود را تمام شده فرض کنید.

چگونه می‌توانیم وارد حساب «CoinEx» خود شویم؟

1. به وب‌سایت رسمی «coinex.com» بروید. سپس در گوشه سمت راست بالای صفحه، روی گزینه «Sign In» یا «ورود به سیستم» کلیک کنید.
2. پس از وارد کردن حساب ایمیل یا شماره موبایلی که با آن در سایت ثبت‌نام کردید و نوشتن رمز عبورتان روی دکمه «ورود به سیستم» کلیک کنید. در این مرحله باید گام آخر، یعنی احراز هویت دو مرحله‌ای خود را با وارد کردن کد دریافتی از طریق پیام کوتاه یا سرویس «Google Authenticator» کامل کنید و با موفقیت، وارد حساب خود شوید.

چگونه شماره تلفنمان را به حساب کوینکس خود متصل کنیم؟

۱. به وب‌سایت «coinex.com» بروید و وارد حسابتان شوید. سپس در گوشه بالا سمت راست از منوی «Account» روی «تنظیمات حساب» کلیک کنید.

2. بخش «تنظیمات امنیتی» را بیابید و سپس روی «Bind» در سمت راست «Mobile» کلیک کنید.

3. اگر از قبل، ورود خود را دو مرحله‌ای کرده باشید، در این قسمت باید کدی که برای تایید حساب خود از «Google Authenticator» دریافت کرده‌اید را وارد کنید. اگر حساب خود را با ورود دو مرحله‌ای امن‌تر نکرده باشید این گام، خود به‌ خود حذف می‌شود.

4. کد تایید ارسال شده به ایمیل را وارد کرده و سپس «next» را کلیک کنید .

5. کشور خود را انتخاب کرده، شماره تلفن همراه جدیدتان را وارد کنید. کد پیام کوتاه ارسال شده به شماره جدید را وارد کرده و سپس «next» را کلیک کنید.

6. پس از سپری کردن مراحل بالا، شماره موبایل شما به این حساب متصل می‌شود.

والت یا کیف پول ارز دیجیتال در واقع نسخه دیجیتالی کیف پول هایی است که با خود به هر جا می برید.این والت ها همه اطلاعات مربوط به پرداخت های شما را در خود جای می دهند.بنابراین به سادگی می توانید خریدهای خود را انجام دهید.

تفاوت اصلی کیف پول ارز دیجیتال با کیف پول جیبی شما این است که در ولت رمز ارزی، ارزهای شما به صورت فیزیکی ذخیره نمی‌شوند. بلکه تمام چیزی که داخل کیف پول شما وجود دارد، تنها سابقه‌ای از تراکنش‌های ثبت شده روی بلاک چین است.

انواع والت دیجیتال :

نوع اول آن ها والت های نرم افزاری هستند که یک سرور یا ارائه دهند خدمت از آن پشتیبانی می کند.

در حقیقت شما اطلاعات مربوط به حساب و کارت های اعتباریتان را در فضای ابری آن ها ذخیره می کنید و با یک کلیک پرداخت ها انجام می شوند.

اپلیکیشن های دیگر و یا برنامه های مرور گر وب با تائید شما میتوانند به آن ها دسترسی پیدا کنند.

نوع دوم این کیف پول ها ، سخت افزاری هستند و بر روی گوشی های موبایل نصب می شوند.با استفاده از کارت های اعتباری خود میتوانید پرداخت های خود را انجام دهید.

در این والت ها دیگر اطلاعات شما در فضای ابری قرار ندارند و تا زمانی که کارت خود را در آن قرار ندهید هیچ پرداختی صورت نمی گیرد.

امنیت والت ها یا کیف پول های دیجیتال

تامین امنیت مسلما مهم ترین مسئله درباره این کیف پول هاست. همه حساب های شما در یک جا ذخیره شده اند.

اطلاعات مهمی مثل نام شما، شماره کارت، تاریخ انقضا و رمز عبور در این والت ها ذخیره می شوند. اما این اطلاعات هرگز در اختیار فروشنده یا فردی که برای او پول واریز میکنید قرار نخواهد گرفت.

برای تائید پرداخت باید از فاکتورهای بیومتریک مثل اثر انگشت یا تشخیص چهره استفاده کنید.این تراشه فقط برای ذخیره اطلاعات حساس است و اپراتورها یا سازنده ها به آن دسترسی ندارند.

چون اطلاعات حساس شما یک جا جمع شده اند در واقع باید سیستم بسیار امنی برای حفاظت از این اطلاعات و جلوگیری از کلاهبرداری ها وجود داشته باشد.

ویژگی ها و مزیت هایی که ارز های دیجیتال نسبت به سایر ارز های موجود در بازار واقعی دارند سبب شده تا این نوع رمز ارز ها مورد توجه روز افزون افراد قرار گیرند . از جمله ویژگی های بارز این نوع ارز ها حذف واسطه ها ، کاهش حداکثری هزینه ها ، تامین امنیت بسیار بالا ، ناشناس بودن هویت دو طرف معامله و غیر ممکن بودن انجام تقلب و کلاهبرداری در انجام معاملات به وسیله آنها می باشد .

اولین رمز ارز معرفی شده به بازار بیت کوین می باشد که به ویژه از سال 2018 و پس از افزایش قیمت ناگهانی که در آن رخ داد توجه بسیار زیادی را به خود جلب کرده به طوری که لقب پادشاه ارز های دیجیتال را به خود گرفته است و پس از آن سایر ارز های دیجیتال نیز وارد بازار شدند .

ارز های دیجیتال دارای ویژگی ها و کاربرد های متفاوتی نسبت به یکدیگر هستند از این رو استفاده از هر کدام از این نوع ارز ها سبب تسهیل در انجام معاملات مختلف شده و با توجه به این تفاوت کارایی تقسیم بندی متفاوتی برای ارز های دیجیتال ارائه شده است . در ادامه به بررسی دسته بندی مختلف ارز های دیجیتال و کارایی هر یک آنها پرداخته شده است .

1- پول های دیجیتال

پول های دیجیتال مانند پول های واقعی عمل کرده و قادر به ذخیره و انتقال ارزش ، سرمایه گذاری ، قابلیت خرید و … هستند . مزیت این نوع پول ها نسبت به پول های واقعی در عدم نیاز به جا به جایی به دلیل نداشتن ماهیت فیزیکی ، راحتی در انجام معاملات به دلیل حذف واسطه ، مصونیت تورمی و کاهش ارزشی ، امنیت بسیار بالا و … می باشد که باعث برتری این نوع ارز ها نسبت به سایر ارز های موجود در دنیای واقعی شده است .

از جمله ارز های دیجیتالی که در دسته بندی پول های دیجیتالی قرار می گیرند می توان به بیت کوین ( BTC ) ، لایت کوین ( LTC ) ، ورت کوین ( VTC ) ، دوژ کوین ( DOGE ) و نانو ( NANO ) اشاره کرد که در بستر شبکه بلاک چین به صورت غیر متمرکز فعالیت می کنند .

مهمترین پول دیجیتالی بیت کوین است که در سال 2008 توسط شخص یا گروهی به نام مستعار ساتوشی ناکاموتو معرفی و در سال 2009 در بازار عرضه شد و از سال 2018 مورد توجه بسیار زیاد افراد قرار گرفته است .

همه ارز های نام برده شده رمز پایه بوده و از امنیت بسیار بالایی در مقابل هک شدن برخوردار هستند ، غالباً از شبکه انتقال همتا به همتا P2P و یا شبکه بلاک چین استفاده کرده و هویت افراد در این نوع تراکنش ها ناشناس می باشد . از طرف دیگر پول دیجیتالی خود به دو دسته تقسیم می شود که عبارتند از :

1/1- ارز های دیجیتال ثابت ( StableCoin ) :

این نوع ارز ها دارای پشتوانه هستند ، این پشتوانه می تواند هر دارایی را شامل شود ( مانند طلا ، ارز های فیزیکی یا هر دارایی مالی که بتوان روی آن قیمت گذاری انجام داد ) همچنین از نوسانات قیمتی در امان بوده که در نتیجه دارای برتری نسبت به ارز های کاغذی موجود در بازار هستند . مهمترین و شناخته شده ترین ارز دیجیتالی ثابت تتر ( USDT ) می باشد .

1/2- ارز های دیجیتال امن ( Privacy ) :

از مهمترین ویژگی های این نوع ارزها ناشناس بودن هویت دو طرف معامله می باشد به این معنا که در هنگام انجام معامله هویت افراد کاملاً نامشخص بوده و هیچ راهی برای پیگیری و شناسایی کاربرانی که معاملات را انجام داده اند وجود ندارد .

از جمله ویژگی ها یا در واقع مزیت های ارز های امن این است که مشمول مالیات نمی شوند ، به ویژه برای انجام معاملات با حجم بالای انتقال وجه بسیار به صرفه می باشد .

از مهمترین ارز های دیجیتال امن می توان به مون رو ( XMR ) ، زی کش ( Zcash )، نو کوین ( Nav Coin ) ، فور ( PHR ) و زن کش ( ZEN ) اشاره کرد . تمام این ارز ها بر پایه بلاک چین قرار گرفته اند و هر کدام کارایی و ویژگی خاص خود را در بازار ارز دیجیتال دارند .

2- ارز های دیجیتال پلتفرمی

دسته دوم ارز های دیجیتالی پلتفرم ها هستند که یک نوع قرارداد هوشمند بوده و مثل پول های دیجیتال بر پایه شبکه بلاک چین می باشند . این ارز های دیجیتالی رمز پایه ای نرم افزار هایی هستند که توانایی انجام فعالیت های مختلف را در بستر شبکه بلاک چین به کاربران می دهند . پلتفرم ها مزیت های زیادی دارند که از جمله آنها می توان به موارد زیر اشاره کرد : 

• حذف واسطه ها از معاملات 
• کاهش هزینه انجام معاملات به واسطه حذف واسطه ها
• امنیت بالای معاملات به دلیل استفاده از کد های دیجیتالی بسیار پیچیده ای که در این قرارداد های هوشمند استفاده می شود .
• فراهم کردن امکان ایجاد اپ های غیر متمرکز (DApps) مانند (ICO) ها با استفاده از این پلتفرم ها .

اولین و مهمترین پلتفرم ایجاد شده در بازار ارز های دیجیتال اتریوم می باشد که در ادامه به تعریف این پلتفرم و ویژگی های آن پرداخته شده است :

 اترویوم (ETH) : نسل دوم ارز های دیجیتال را رمز ارز اتریوم تشکیل داده که بعد از بیت کوین به بازار معرفی و با استقبال بالایی نیز مواجه شد .

اتریوم یک نوع ارز دیجیتالی رمز پایه است که در بستر شبکه بلاک چین فعالیت می کند و به کاربران این اجازه را می دهد تا تمامی قرارداد ها را به صورت دیجیتالی و در قالب قرارداد های هوشمند به کمک شبکه بلاک چین انجام دهند .

بر این اساس می توان گفت اتریوم قبل از اینکه یک ارز دیجیتال باشد یک نرم افزار قابل برنامه ریزی غیر متمرکز است که در بستر شبکه بلاک چین فعالیت کرده و امکان انجام قرارداد های هوشمند را به کاربران می دهد ، این قرارداد ها علاوه بر انتقال پول توانایی انتقال سایر دارایی های مالی را نیز به صورت غیر متمرکز و بدون نیاز به واسطه می دهد .

پلتفرم های کاربردی و مهم دیگری نیز موجود می باشند که همگی بعد از اتریوم وارد بازار شدند و امکانات متفاوتی را به کاربران ارائه می دهند که از جمله آنها می توان به نئو (NEO) ، کاردانو (ADA) ، ای او آس (EOS) و … نام برد .

3- ارز های دیجیتال مالی

ارز های دیجیتال مالی بخش بسیار بزرگی از ارز های دیجیتالی را تشکیل می دهند و به صورت پلتفرم و یا ارز های مختلف وجود دارند .

هدف از ایجاد این نوع ارز ها انجام انواع فعالیت های مالی به صورت دیجیتالی با حذف واسطه ها و کمترین هزینه ممکن می باشد .

ارز های دیجیتالی مالی انواع مختلفی دارند که هر کدام از آنها خدمات خاصی را به کاربران خود ارائه می دهند و با ارائه این امکانات سبب تسهیل در انجام فعالیت های مالی کاربران می شوند ، این ارز ها به 6 دسته مهم دسته بندی می شوند که عبارتند از :

 ارز های دیجیتالی پرداخت :

ارز های دیجیتالی پرداخت در واقع پلتفرم هایی هستند که هدف از ایجاد آنها انجام معاملات و تراکنش ها به صورت آنلاین و غیر متمرکز می باشد ، با انجام پرداخت ها به وسیله این پلتفرم ها از طریق کیف پول های آنها تمامی واسطه های موجود در بین دو طرف انجام معاملات از بین رفته و هزینه انجام آنها به حداقل خواهد رسید .

مهمترین پلتفرم های پرداخت عبارتند از : اومیسگو (OMG) ، ریپل (XRP) ، استلار لومنز (XLM) و ریکوئست نتورک (REQ) که هر کدام ویژگی های خاص خود را داشته و در پرداخت های مختلفی استفاده می شوند .

 ارز های دیجیتالی صرافی ها :

ارز های دیجیتالی صرافی رایج ترین ابزار برای خرید و فروش ارز های دیجیتالی محسوب می شوند و در واقع پلتفرم هایی هستند که به صورت آنلاین در بستر بلاک چین فعالیت کرده و وظیفه خرید و فروش رمز ارز های مختلف را بر عهده دارند .

این نوع پلتفرم ها در 3 دسته ارز های دیجیتالی صرافی های متمرکز ، غیر متمرکز و هم کنش پذیر تقسیم بندی می شوند که هر کدام از آنها مزایا و معایب خاص خود را دارند .

 ارز های دیجیتالی سرمایه گذاری :

این نوع ارز ها نیز در بستر بلاک چین و به صورت غیر متمرکز فعالیت می کنند و هدف از ایجاد آنها تسهیل و کاهش هزینه در انجام معاملات سرمایه گذاری از طریق حذف واسطه ها و همچنین بالا بردن امنیت ارز های دیجیتال و این نوع معاملات است که مهمترین آنها پالی مث (POLY) ، ایکونومی (ICN) ، کریپتو ۲۰ (C20) می باشند .

 ارز های دیجیتال قرض و وام :

اعطای وام بدون واسطه و به صورت غیر متمرکز در بستر بلاک چین را ممکن می سازند که مهمترین آنها عبارتند از : ات لند (LEND) ، ریپیو کردیت نتورک (RCN)

 ارز های دیجیتال جذب سرمایه :

پلتفرم هایی هستند که جذب سرمایه و پول را با استفاده از شبکه بلاک چین به صورت غیر متمرکز ممکن می سازند ، مهمترین این نوع ارز ها کیک آی سی او (KICK) می باشد .

 ارز های دیجیتالی بیمه :

امکان بیمه کردن به وسیله قرارداد های هوشمند به صورت غیر حضوری در شبکه بلاک چین را فراهم می کنند ، مهمترین ارز دیجیتالی بیمه بایت بال (GBYTE) است که قرارداد های هوشمند بیمه در بستر بلاک چین را ارائه می دهد . 

لازن به ذکر است که برای تصمیم گیری در مورد نوع ارز دیجیتال انتخابی برای انجام معاملات نیاز به شناخت کامل درباره هر یک از این ارز ها و همچنین داشتن تسلط کافی بر روی انواع تحلیل ارز دیجیتال به منظور پیش بینی روند بازار آن ها و جلوگیری از انتخاب اشتباه و تحمیل زیان می باشد .

بلاک چین (Blockchain) در کریپتوکارنسی، بستری است که کلیه معاملات و فعالیت‌های قبلی را ثبت و ذخیره می‌کند و همچنین مالکیت تمام واحدهای ارزی را در زمان مشخص تأیید می‌کند.

بلاک چین(Blockchain)دارای یک محدودیت است به عبارت دیگر شامل تعداد محدودی تراکنش است که با گذشت زمان افزایش می‌یابد.

نسخه‌های کپی بلاک چین در هر گره(Node) از شبکه نرم‌افزاری کریپتوکارنسی، ذخیره می‌شوند. شبکه نرم‌افزاری کریپتوکارنسی همان شبکه مزارع سرور(Server Farms) غیرمتمرکز هستند که توسط افراد خبره حوزه کامپیوتر یا ماینرها، اداره می‌شوند و به طور مداوم معاملات کریپتوکارنسی را ضبط و تأیید می‌کنند. معامله کریپتوکارنسی از نظر فنی نهایی نمی‌شود تا زمانی که به بلاک چین اضافه شود که معمولاً در عرض چند دقیقه انجام می‌شود. پس از نهایی شدن معامله، معمولاً این فرایند غیرقابل برگشت است. برخلاف پردازشگرهای پرداخت سنتی، مانند PayPal و کارت‌های اعتباری، اکثر کریپتوکارنسی‌ها چیزی به نام عودت وجه(Refund) ندارند، اگرچه برخی از کریپتوکارنسی جدید دارای ویژگی‌های اولیه بازپرداخت هستند.

واحدها در طول زمان تأخیر بین شروع معامله و نهایی شدن آن، برای استفاده هیچ کدام از طرف‌ها در دسترس نیستند. در عوض، آن‌ها به نوعی برای مقاصد و اهداف خاصی مصون نگه داشته می‌شوند؛ بنابراین بلاک چین از هزینه‌های مضاعف یا دست‌کاری کد کریپتوکارنسی جلوگیری می‌کند تا واحدهای ارزی مشابه تکثیر و به چندین گیرنده ارسال شوند. البته بلاک چین یک مفهوم بسیار گسترده است.اگر می‌خواهید در مورد آن اطلاعات بیشتری کسب کنید بهتر است مقاله بلاک چین را در همیار آکادمی مطالعه کنید.

سه ویژگی اصلی بلاک چین

دلیل اینکه بلاک چین بسیار مورد تحسین قرار گرفته این است که :

• متعلق به هیچ نهاد خاصی نیست و غیر متمرکز است.
• داده به صورت رمزنگاری شده در داخل بلاک چین وجود دارند.
• هیچ کس نمی‌تواند اطلاعات درون بلاک چین را تغییر دهد و یا دستکاری کند.
• بلاک چین و داده‌های درون آن بسیار شفاف هستند.

با توجه به ویژگی‌های بالا می توان سه ویژگی اصلی را از آن استنباط کرد:

1. عدم تمرکز
2. شفافیت
3. تغییر ناپذیری

کریپتوکارنسی در واقع از دو کلمه‌ی کریپتو به معنی رمزنگاری و کارنسی به معنای پول یا ارز دیجیتال می‌باشد.کریپتوکارنسی یک پول اینترنتی است که با استفاده از رمزنگاری امنیتش تامین شده است.

کریپتوکارنسی(رمزنگاری ارز دیجیتال)، ابزارهای دیجیتالی مبادله‌ای هستند که توسط افراد یا گروه‌های خصوصی ایجاد می‌شوند و مورد استفاده قرار می‌گیرند. کریپتوکارنسی توسط دولت‌های ملی تنظیم نمی‌شود، لذا به عنوان ارزهای جایگزین در نظر گرفته می‌شود.

آن‌ها واسطه‌های مبادله مالی هستند که خارج از مرزهای سیاست پولی دولت وجود دارند.بیت کوین برجسته‌ترین نوع کریپتوکارنسی است و از همان اوایل که وارد بازار شد به طور گسترده‌ای مورد استفاده قرار گرفت.

با این حال، صدها کریپتوکارنسی وجود دارد و هر ماه تعداد بیشتری از آن‌ها به بازار می‌آید. کریپتوکارنسی برای امنیت واحدهای مبادله خود از پروتکل‌های کریپتوکارنسی یا سیستم‌های کد بسیار پیچیده‌ای که انتقال داده‌های حساس را رمزگذاری می‌کنند، استفاده می‌کند.

به عبارت دیگر کریپتو به الگوریتم‌های رمزگذاری مختلف و تکنیک‌های رمزنگاری اشاره دارد که از این ورودی‌ها محافظت می‌کنند، مانند رمزگذاری منحنی بیضوی، جفت کلید عمومی-خصوصی و توابع هش.

توسعه دهندگان کریپتوکارنسی این پروتکل‌ها را بر اساس اصول ریاضیات پیشرفته و مهندسی کامپیوتر ایجاد می‌کنند که شکستن آن‌ها و در نتیجه کپی یا جعل ارزهای محافظت شده را غیرممکن می‌کند.

این پروتکل‌ها همچنین هویت کاربران کریپتوکارنسی را پنهان می‌کنند و باعث می‌شوند معاملات و جریانات مالی به افراد یا گروه‌های خاصی نسبت داده نشود.

بیت‌کوین

پس از تولد بیت‌کوین به عنوان اولین رمزارز کارا در سال ۲۰۰۹ تا به امروز بیش از ۱۹۰۰ رمزارز بوجود آمده‌است.برای مثال رمزارز NEM برای افزایش امنیت در حین کاهش هزینه‌های مصرفی به جای سیستم PoW بیت‌کوین، از PoI استفاده می‌کند.

رمزارز ETH ایده‌ی پلت‌فرم بلاک‌چین قابل برنامه‌ریزی را مطرح کرده و امکان پیاده‌سازی نرم‌افزارها، رمزارزها و یا قراردادهای هوشمند بر روی بلاک‌چین اتریوم را فراهم آورده‌است.

در این میان کوین‌هایی مثل Dash، Monero، Zcash و چند رمزارز دیگر به بهبود وضعیت ناشناس نگه‌داشتن افراد پرداخته‌اند و نوآوری‌هایی در این زمینه انجام داده‌اند.

ارز دیجیتال Digital currency به‌عنوان یک واحد پولی یا واسطه تبادل (جدا از واسطه‌های فیزیکی مانند اوراق بانکی یا سکه) برپایهٔ اینترنت تعریف می‌شود که ویژگی‌هایی مشابه با پول فیزیکی را داراست، اما تراکنش‌های انتقال سرمایه را به‌صورت آنی و بدون مرز بین افراد انجام می‌دهد. پول‌های مجازی و ارز رمزی هر دو از نمونه‌های پول‌های دیجیتال هستند اما برعکس این عبارت صحیح نیست. در واقع نمی‌توان پول دیجیتال را به این دو گروه محدود کرد.

ارز دیجیتال (به انگلیسی: Digital currency) ارزهایی هستند که به صورت الکترونیکی ذخیره و منتقل می‌شوند و مبنای آن‌ها صفر و یک است.

همان‌طور که از واژه آن نیز برمی‌آید، ارز دیجیتال به هر ارزش ایجاد شده در بستر دیجیتال اشاره دارد.

این مفهوم در مقابل واسطه‌های فیزیکی مانند اوراق بانکی یا سکه مطرح می‌شود. ارز دیجیتال ویژگی‌هایی مشابه با ارزهای فیزیکی دارد، اما معمولاً تراکنش‌های انتقال سرمایه ارزهای دیجیتالی به‌صورت آنی و بدون مرز بین افراد قابل انجام است. ارزهای مجازی و رمزارزها (به انگلیسی: cryptocurrency) هر دو از نمونه‌های ارزهای دیجیتال هستند اما هر ارز دیجیتالی ارز مجازی یا رمزارز نیست.

پول‌های دیجیتال مانند پول‌های فیزیکی، برای خرید کالا و خدمات مورد استفاده قرار می‌گیرند اما می‌توانند به استفاده در مجامع خاص نیز محدود شوند. مثلاً می‌توان یک پول مجازی مخصوص یک بازی یا شبکهٔ اجتماعی داشت. پول‌های دیجیتال مانند بیت کوین و اتریوم به عنوان «پول‌های غیرمتمرکز دیجیتال» شناخته می‌شوند؛ به این معنی که مرکزی برای تولیداین پول وجود ندارد.

خرید و فروش

خرید و فروش ارزهای دیجیتال یا ترید کردن، یکی از مواردی است که می‌تواند منجر به سودآوری یا ضرر برای کاربران گردد، برای خرید و فروش ارزهای دیجیتال، کاربران می‌بایست به صرافی‌های آنلاین مراجعه نمایند تا بتوانند به استفاده از خدمات تبدیل ارزهای دیجیتال به دیگر ارزها یا خرید و فروش ارزهای دیجیتال با پول نقد بپردازند.

تاریخچه

ریشه‌های ارز دیجیتال به ایجاد شرکت دیجی‌کش در اواخر دهه ۹۰ توسط دیوید چاوم برمی‌گردد. دیجی‌کش که در آن از علم رمزنگاری استفاده شده بود، بستری برای بانک‌ها فراهم می‌کرد تا به وسیله آن قابلیت انتقال ارزش به صورت الکترونیکی فراهم شود.

یکی از اولین ای-گلدها با پشتوانه طلا در سال ۱۹۹۶ ایجاد شد. یکی از پول‌های دیجیتال مطرح دیگر لیبرتی رزرو (به انگلیسی: Liberty Reserve) بود که در سال ۲۰۰۶ به‌وجود آمد. این سرویس به کاربران اجازه می‌داد تا پول دلار یا یوروی خود را به رزرو آزادی تبدیل کرده و بتوانند آن را آزادانه با دستمزد ۱٪ بین یکدیگر رد و بدل کنند.

هر دوی این سرویس‌ها متمرکز بوده و برای استفاده در پول‌شویی شهرت داشتند. همین امر سبب شد تا دولت آمریکا هر دو سرویس را تعطیل کند و علاقه به استفاده مجدد از پول‌های دیجیتال را افزایش دهد. این امر با معرفی بیت‌کوین در سال ۲۰۰۹ همراه بود که آن را به بزرگ‌ترین و موردِ قبول‌ترین پول دیجیتال تبدیل کرد. از جمله نقاط قوت بیت‌کوین در برابر سایر نمونه‌های پیشین استفاده از فناوری دفتر کل توزیع شده بود. همچنین بیت کوین یک راه جدیدی را در پیش روی افراد قرار داده تا بدون واسطه دارایی‌های خود را مبادله نمایند.