بلاک چین (Blockchain)

بلاک چین (Blockchain) در کریپتوکارنسی، بستری است که کلیه معاملات و فعالیت‌های قبلی را ثبت و ذخیره می‌کند و همچنین مالکیت تمام واحدهای ارزی را در زمان مشخص تأیید می‌کند.

بلاک چین(Blockchain)دارای یک محدودیت است به عبارت دیگر شامل تعداد محدودی تراکنش است که با گذشت زمان افزایش می‌یابد.

نسخه‌های کپی بلاک چین در هر گره(Node) از شبکه نرم‌افزاری کریپتوکارنسی، ذخیره می‌شوند. شبکه نرم‌افزاری کریپتوکارنسی همان شبکه مزارع سرور(Server Farms) غیرمتمرکز هستند که توسط افراد خبره حوزه کامپیوتر یا ماینرها، اداره می‌شوند و به طور مداوم معاملات کریپتوکارنسی را ضبط و تأیید می‌کنند. معامله کریپتوکارنسی از نظر فنی نهایی نمی‌شود تا زمانی که به بلاک چین اضافه شود که معمولاً در عرض چند دقیقه انجام می‌شود. پس از نهایی شدن معامله، معمولاً این فرایند غیرقابل برگشت است. برخلاف پردازشگرهای پرداخت سنتی، مانند PayPal و کارت‌های اعتباری، اکثر کریپتوکارنسی‌ها چیزی به نام عودت وجه(Refund) ندارند، اگرچه برخی از کریپتوکارنسی جدید دارای ویژگی‌های اولیه بازپرداخت هستند.

واحدها در طول زمان تأخیر بین شروع معامله و نهایی شدن آن، برای استفاده هیچ کدام از طرف‌ها در دسترس نیستند. در عوض، آن‌ها به نوعی برای مقاصد و اهداف خاصی مصون نگه داشته می‌شوند؛ بنابراین بلاک چین از هزینه‌های مضاعف یا دست‌کاری کد کریپتوکارنسی جلوگیری می‌کند تا واحدهای ارزی مشابه تکثیر و به چندین گیرنده ارسال شوند. البته بلاک چین یک مفهوم بسیار گسترده است.اگر می‌خواهید در مورد آن اطلاعات بیشتری کسب کنید بهتر است مقاله بلاک چین را در همیار آکادمی مطالعه کنید.

سه ویژگی اصلی بلاک چین

دلیل اینکه بلاک چین بسیار مورد تحسین قرار گرفته این است که :

• متعلق به هیچ نهاد خاصی نیست و غیر متمرکز است.
• داده به صورت رمزنگاری شده در داخل بلاک چین وجود دارند.
• هیچ کس نمی‌تواند اطلاعات درون بلاک چین را تغییر دهد و یا دستکاری کند.
• بلاک چین و داده‌های درون آن بسیار شفاف هستند.

با توجه به ویژگی‌های بالا می توان سه ویژگی اصلی را از آن استنباط کرد:

1. عدم تمرکز
2. شفافیت
3. تغییر ناپذیری